بسم الله الرحمن الرحیم
هفته ی یادآوری رشادت ها و ایثارگری های آن نسل ایستاده ی جهادگر مبارک باد
بخاطر این که اطاله ی کلام نشه بی مقدمه به اصل مطلب میرم
چند شب پیش رفته بودم یکی از مساجد محله مون؛ دیدم بببببله!! نزدیک هفته ی دفاع مقدس است و مثل اینکه اجباراً باید محیط مسجد را به قول خودمون دفاع مقدسی کنن. سربندهای آویزان و پلاک و گونی های خاکی و تصاویر شهدا و بنرهای مختلف و ...
این شد گرامیداشت هفته ی دفاع مقدس ما!!!
واقعاً به کجا داریم میریم؟
بعضی از ماها اومدیم دفاع مقدس را خلاصه کردیم در شب خاطره ها و شب شعرها و یادواره های رنگارنگ گرفتن و...
حالا یه پیشنهاد، که میتونیم گوشه ای از مرام دفاع مقدسی ها را نشون بدیم
بچه های مسجد، پایگاه و اونایی که دوست دارن هفته دفاع مقدس را به نحو احسن برگزار کنن بیان تو این هفته به شهرداری محله شان برای عمرانی و آبادانی محله شان بدون مزد کمک کنند یا اگر مستمندی خانه اش نیاز به تعمیر داره مخفیانه و دور از چشم دیگران خانه ی او را تعمیر کنند و یا با معتمدین محله برای جمع آوری پول برای تهیه جهیزیه و عروسی جوونا رایزنی بشه و کارهای زیاد دیگر ...
ما وقتی مرام و معرفت دفاع مقدسی ها را در جامعه عملاً اجرا کنیم آنوقت چه هفته ی دفاع مقدس زیبایی درست میشه
اونوقت عاشقان به دفاع مقدس بیشتر میشه
و یقیناً شهدا و امام شهدا هم خشنود میشن
به امید روزی که مرام دفاع مقدسی ها در جامعه ی دلمان و فکرمان و وجودمان نهادینه بشه و به فعل تبدیل شه