السلام علیک أیها العَبد الصالح، المُطیعُ لله و لِرَسوله و لِأمیرالمؤمنین
همپای گریه ی تو غزل گریه میکند* زنجیر و طبل و سنج و کُتَل گریه می کند* جغرافیای ذهنی یک شاعر حقیر، مفعول و فاعلات و فعل گریه می کند* از گریه های عالم و آدم که بگذریم بانویمان نشسته به تل گریه می کند* باز این چه شورش است که در خلق عالم است دارد خدای عزوجل گریه می کند*
اگر خدا بخواهد ادامه دارد...