بأبی أنت و امّی

وقتی میگویی "بأبی أنتَ و اُمّی"
وقتی میگویی "دار و ندارم فدای حسین"
وقتی میگویی "جانم فدای تو"

گمان نکن لطفی میکنی در حق حسین(علیه السلام) ،
پدرت و مادرت را و خودت را دعا میکنی..

و چه فرجامی بهتر از فدایی حسین(ع) شدن...

گرما بخشیدی یا سوزاندی؟

وقتی متولد می شوی کبریتی هستی که روشن میشوی و وقتی می میری همچون کبریت خاموش میشوی.....
بنگر که بین روشن و خاموش شدن چگونه زیستی.
گرما بخشیدی یا سوزاندی؟؟

فریب نماز و روزه مردم را نخورید

امام صادق علیه السلام می فرمایند:

فریب نماز و روزه مردم را نخورید، زیرا آدمى گاه چنان به نماز و روزه خو مى کند که اگر آنها را ترک گوید، احساس ترس مى کند، بلکه آنها را به راستگویى و امانتدارى بیازمایید.

کافى(ط-الاسلامیه) ج2، ص 104، ح2

سخنان حضرت آقا، امروز

نویسنده این وبلاگ شـــهــــیـــد شد

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ان شاالله روزی این مطلب در این وبلاگ درج شود.

به امید آن روز...

دو نوع معنویت

استادی می فرمود:

در یک تقسیم کلی،معنویت های رایج در جهان امروز را می توان به دو نوع تقسیم کرد:

معنویت حماسه ساز

معنویت حماسه سوز

حماسه مهم ترین شاخص معنویت است.

اگر معنویتی حماسه ساز نباشد، حماسه سوز خواهد شد.

تنها معنویت حماسه ساز است که منجر به صلابت، شجاعت و ایستادگی در مقابل استکبار می شود و بنده ی خدا تربیت می کند؛

مابقی برده تربیت می کنند.

زندان تن

غـــــــــذا

حتی یک ساعت هم...

برای شما در روز قیامت حتی یک ساعت هم موجب حسرت است،

که چرا خالی مانده و از عمل نیک پر نشده است.

انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه

جهتت کدوم طرفیه؟؟؟؟

حرکت چیزی نیست که انسان بخواهد آن را ایجاد کند

او به هر صورت حرکت دارد و مهم این است که به آن شکل بدهد

ضرورتی ندارد که حرکت را در خود ایجاد کنیم؛ چرا که این حرکت، این نیرو  و این انگیزش در ما وجود دارد

باید این حرکت طبیعی را که در ما وجو دارد و از ساخت و بافت و ترکیب ما مایه گرفته، به سمت و جهتی هدایت کنیم.

ما مستمراً می جوشیم، ولی باید به این جوشش جهت دهیم

هواها و هوس ها و عشق ها در ما وجود دارند. باید این نیروها تبدیل شوند و جهت بگیرند.

باید ترس ها و بخل ها و حتی دردها و رنج های انسان تبدیل شوند. باید عقده هایش تبدیل شوند.

داستان انسان داستان عجیبی است که حتی عقده و درد و رنج، عامل سرگردانی او نیست.

اگر آدمی بن بست هایش را بشناسد و بفهمد که چگونه از آنها بیرون آید، راه های بزرگ او هم شاهراه می شود.

اگر انسان بیابد که چطور از همان عقده ها بهره بگیرد، سیئات او به حسنات و بدی هایش به خوبی هایش تبدیل می شوند، وگرنه نعمت ها و خوبی هایش هم در بن بست ها می گَندد.

کتاب حرکت/ص27