تا فضای ذهن ها هنوز در حال و هوای نیمه شعبان و مولود آن روز عزیز است لطفاً کمی با فکر ابیات زیر را بخوانیم ( می دانید که بعضیا فقط توی نیمه شعبان و یا وقتی که جمکران میرن و یا دچار گرفتاری میشن به یاد امام زمانشون می افتند. البته اول با خودم هستم که چقدر این جور انسان ها نامرد اند.
ما به انتظار نشسته ایم
باید به انتظار بِدَویم
عمری است که از حضور او جا ماندیم
در غربت سرد خویش تنها ماندیم
او منتظر است تا که ما برگردیم
ماییم که در غیبت کبری ماندیم
بنمای ظهور حجت زیبای خداوند
نه، نه دروغ است نیا وقت نداریم