نمى‌دانم شما هم قبول دارید که یکى از سخت ترین و طاقت فرساترین کارها براى آدمى فکر کردن است یا نه؟!
اصلاً خیلى‌ها بدون استخاره آب هم نمى‌خورند چه برسد به مسائلى که احتیاج به فکر کردن داشته باشد.
تا وقتى یکى هست که من با تکیه به او بتوانم بدون فکر کردن مشکلات خودم راحل و فصل کنم مگر مرض دارم مغز بیچاره را به زحمت انداخته و...
ولى یکى از بزرگ ترین هنرهاى آقاى صفایى همین بود که آن چنان هنرمندانه تو را در یک جریان فکرى قرار مى‌داد که خودت هم نمى‌فهمیدى از کجا خورده‌اى!
نمى‌دانم جوابى که ایشان در باره موسیقى به من داد روى شما چه تأثیرى گذاشت ولى همین را بگویم که مرا بیچاره کرد.
او در جواب من که نظرش را درباره موسیقى جویا شدم، نه گفت خوب است نه بد! نه گفت گوش کن نه گوش نکن! بلکه جوابى داد که تا مدت‌ها به جانم افتاده بود و اعصابم را خط خطى مى‌کرد.
او گفت: اگه وقت دارى گوش کن!
من گر چه در ابتدا جوابم را گرفته بودم و خیال مى‌کردم وقت زیادى دارم و با خیال راحت به موسیقى‌هاى گوناگون گوش جان مى‌سپردم، اما با اندک زمانى سؤال‌هایى به سراغم آمد و آرامشم را سلب کرد :
مگه حاج آقا نمى‌دونست من وقت زیادى دارم پس چرا این جواب رو به من داد؟
خب، صاف و پوست کنده یا مى‌گفت گوش کن یا گوش نکن. این کنایه چه معنایى داره که اگه وقت دارى گوش کن؟
اگه وقت دارى گوش کن یعنى چى؟
منظور حاج آقا چى بود؟
و هزار و یک سؤال و ابهام دیگرى که به جانم افتاده و دست از سرم بر نمى‌داشتند.
آیا به نظر شما حاج آقا با دادن این جواب منظورى داشته ؟!
مربى آگاه آن نیست که به جاى افراد فکر بکند و استدلال کند و بفهمد و ببیند. مربى آگاه کسى است که چشم افراد را باز مى‌کند و پرده‌ها را کنار مى‌زند و فکر را حرکت مى‌دهد تا افراد استدلال‌ها را بیابند و بفهمند و زیبایى‌ها را ببینند. «مسئولیت و سازندگى، ص: 89»
...طرح سؤال براى حرکت فکرى، راهى است که پیامبران از آن‌جا رفته‌اند و قرآن از آن خبر مى‌دهد و مى‌بینیم سؤال‌هایى را که تلنگرهاى محرک فکر هستند و در قرآن به کار گرفته شده‌اند. «مسئولیت و سازندگى، ص: 88»
منبع سایت عین صاد