شمر عبدالبطن( بنده ی شکم) بود.
نتوانست مسأله ی غذا را برای خود حل کند.
اسیر و بنده ی شکم بود و این اسارت او را بیچاره کرد.
از این به بعد هر وقت خواستیم پرخوری کنیم،کاریکاتور چند صفحه ی قبل یادمان بیاید.
شاید بی اثر نباشد
اگر خدا بخواهد ادامه دارد...