دست مرا گرفت ضر یحش، دعا گرفت

در کفشداری حرمش اشک پا گرفت

زانو زدند معجزه ها در برابرش 

موسی عصا گرفت، مسیحا شِفا گرفت

باید که بی ر یا به شه طوس سجده کرد

ورنه بهشت را که شود بی ر یا گرفت

اصلا نیاز نیست که آیی دم ضریح

حاجات را توان، دم باب الرضا گرفت

این هم حکایتی است که در شهر مشهدش

زائر بهانه ی سفر کربلا گرفت