شمر عبدالبطن( بنده ی شکم) بود.

نتوانست مسأله ی غذا را برای خود حل کند.

اسیر و بنده ی شکم بود و این اسارت او را بیچاره کرد.

از این به بعد هر وقت خواستیم پرخوری کنیم،کاریکاتور چند صفحه ی قبل یادمان بیاید.

شاید بی اثر نباشد

 

اگر خدا بخواهد ادامه دارد...