حالا می فهمی چرا باید در روضه ها و هیأت ها این قدر ضجه زد و اشک ریخت.
این قدر باید به ارباب التماس کرد، شاید دلش بسوزد و دست ما را بگیرد.
این جاست که مشخص می شود چرا عاقبت به خیری بهترین دعایی است که می شود در حق کسی کرد:
اللهم أجعَل عَواقبَ امورنا خَیراً
این دعا را در اولین جلسه ی هیأت، وسط حال بارانی چشمات از خدا بخواه،
با التماس!