حالا می فهمی چرا باید در روضه ها و هیأت ها این قدر ضجه زد و اشک ریخت.

این قدر باید به ارباب التماس کرد، شاید دلش بسوزد و دست ما را بگیرد.

این جاست که مشخص می شود چرا عاقبت به خیری بهترین دعایی است که می شود در حق کسی کرد:

اللهم أجعَل عَواقبَ امورنا خَیراً

این دعا را در اولین جلسه ی هیأت، وسط حال بارانی چشمات از خدا بخواه،

با التماس!