انسان دو دهان دارد:
یکی گوش که دهان روح او است و دیگر دهان که دهان تن او است. این دو دهان خیلی محترم اند.
انسان باید خیلی موظب آنها باشد. یعنی باید صادرات و واردات این دهنها را خیلی مراقب باشد. آنهاییکه هرزه خوراک میشوند، هرزه کار میگردند. کسانی که هرزه شنو میشوند، هرزه گو میگردند.
وقتی واردات انسان هرزه شد، صادرات او هم هرزه و پلید و کثیف میشود. یعنی قلم او هرزه و نوشته هایش زهرآگین خواهد داشت. حضرت وصی، امیرالمؤمنین، علیه السلام فرمود: عمل، نبات(گیاه) است و هیچ نبات از آب بی نیاز نیست و آب ها گوناگون اند. هر آبی که پاک است، آن نبات هم پاک و میوه اش شیرین خواهد بود; و هر آبی که پلید است، آن نبات هم پلید و میوه او تلخ است.*
خود عمل ، حاکی است که از چه آبی روئیده شده است.
توصیه های علامه حسن زاده آملی
منبع：تبیان نت