استادی میگفت:
عصبانیت مثل تب که علامت بیماری جسم است، نشانه بیماری روح انسان است.
اگر آدم پرتوقع و خودپسند باشد و یا دلش عمیقاً به جایی رفته باشد که نتواند اظهار کند یا به محبوبی نرسیده باشد که نتواند دل بِکَند، عصبی مزاج می شود.
مقدار عصبانیت از حد طبیعی که خارج شود، باید دنبال علت آن گشت.