بسم الله الرحمن الرحیم
وَ الَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ المُحسِنینَ
و آنها که در راه ما (با خلوص نیّت) جهاد کنند، قطعاً به راه‌های خود، هدایتشان خواهیم کرد؛ و خداوند با نیکوکاران است.
سوره مبارکه عنکبوت آیه ۶۹
این صحبت ها را از یک بنده ی خدا نقل می کنم
وقتی که جنگ در سوریه و عراق و حضور نیروهای ایرانی در خط مقدم جبهه مقاومت رسانه ای شد و یگان های فاتحین برای آموزش نیروهای مردمی برای حضور در آن جبهه مقدس شکل گرفت به این فکر کردم ما که اینقدر از خدا طلب شهادت می کردیم حالا وقتشه بریم.
بعدش این سؤال اساسی برام پیش اومد، آیا الان وظیفه من رفتن به جنگ نظامی است و یا حضور در جبهه و جنگ عقیدتی و فرهنگی؟
نمی دونستم وظیفه ام چیست متحیر بودم و دو دل
به هر حال گفتیم بذار بریم حداقل آموزش های نظامی را ببینیم تا اگر وقتی نیاز بود آمادگی لازم را داشته باشیم
رفتیم و در یکی از یگان های فاتحین ثبت نام کردیم . ابتدا آزمون آمادگی جسمانی دادیم تا ببینن ما میتونیم وارد آموزش های اصلی بشیم یا نه؟(البته فعلا منتظریم خبر بِدَن که بریم برای آموزش های نظامی)
هنوز هم در تحیر بودم که وظیفه و تکلیفم چیست
نکند مدیون حضرت زینب و حضرت مادر سلام الله علیهما بشیم
نکند بیفتیم بِمیریم و خودمان را از فیض عظیم جهاد و شهادت در راه حق بی نصیب کنیم
و نکند های دیگر...
البته این موضوع را هم می دانستم که مهم، در مسیر درست بودن است و به مقصد رسیدن در درجه اهمیت بعدی قرار دارد ولی با اون نکندها چه می کردم؟
یک روز داشتم گزارش دیدار خانواده های شهدای مدافع حرم با رهبر عزیزمون -که خدا این نعمت بزرگ را تا ظهور حضرت مهدی علیه السلام و در کنار ایشان موفق بدارد،- می خواندم نکات جالب و البته قابل تفکری حضرت اقا در آن دیدار فرمودند که توصیه می کنم حتماً شما هم گزارش آن دیدار صمیمی که در 94/11/5 داشتند را مطالعه کنید
در یک جایی از مراسم یکی از برادران شهداء از حضرت آقا می خواهد که برای شهادتش دعا کند که ایشان نکته قابل تأملی می فرمایند:
" خدا ان شاالله شما را برای این کشور نگه دارد و همه بدانند که کشور ایران در آینده به مردان خوب، مؤمن، کارآمد و مجاهد احتیاج دارد؛ نه اینکه جنگ شود؛ منظور این است که این کشور اگر بخواهد رشد کند، اگر بخواهد پیام انقلاب و امام باقی بماند و مانند کلمه طیّبه رشد کند به جوان های خوب، به مردان خوب و زنان خوب نیاز دارد، ان شاالله خدا شما را برای آن زمان حفظ کند "
خیلی نکته راهگشایی بود
با فکر کردن ها و مشورت گرفتن ها و البته نکته کلیدی حضرت آقا، الان به این نتیجه رسیدم
1- هر کسی که می تواند و این قدرت را در خودش می بیند که بتواند پیام امام و انقلاب و در یک کلمه، کلمه حق را به دیگران برساند و در این راه مجاهدت کند، باید بماند و به این مهم بپردازد و به قول حضرت آقا کلمه طیّبه را رشد دهد و حتی اگر در این راه به مرگ طبیعی از دنیا برود، اجر بسیار بالایی دارد در حدیث شریف امام صادق علیه السلام می فرمایند:
چرا که قلم عالِم است که فرهنگ جهاد و شهادت را نهادینه می کند
البته از آموزش های نظامی لازم نباید غافل بود تا همیشه آمادگی مجاهدت نظامی را داشت
2- اگر در خودش این استعداد و مسئولیت را نمی بیند، چه بهتر که در صورت نیاز، پس از طی آموزش های نظامیِ حرفه ای، به مناطق عملیاتی نظامی جبهه مقاومت برود و در آن مسیر به مجاهدت بپردازد که ان شاالله در خیل مجاهدین و اعتلا دهندگان کلمه طیّبه قرار گیرد و به فیض شهادت نائل آید.
این موضوع فراموش نشه که در آن دیدار، حضرت آقا می فرمایند:"ما در روایاتمان مواردی را داریم که ائمه علیهم السلام به عده ای از شهدا اشاره کردند و گفتند که این ها اجر دو شهید را دارند. در مورد یک گروهی از مجاهدان زمانِ ائمه علیهم السلام روایت است که این ها در روز قیامت از روی شانه های بقیه مردم عبور کرده و به بهشت می روند، خدا این ها را پرواز می دهد. من در مورد شهدای شما یک چنین تصوری دارم."
البته این نکته را بدانیم که نباید قدرت نظامی دشمن را نادیده گرفت پس باید تا جایی که میشه آموزش های حرفه ای و اساسی دید تا بتوان در جبهه رزم، سرباز بود نه سربار و نباید فقط به عشق شهادت به جبهه نبرد نظامی رفت چرا که انقلاب جهانیِ اسلامی به رزمندگانی که حاضرند برای اسلام از جان مایه بگذارند خیلی نیاز دارد؛ بلکه باید به عشق جهاد در راه خدا و اعتلای کلمه حق و ریشه کن کردن نفاق و کفر جنگید و اگر آخرش ختم به شهادت شد که نورٌ علی نور.
از استادی پرسیدم با چه نیّت برویم به جبهه جنگ؟
ایشان یک کلمه از آیه شریفه قرآن فرمودند:
لله(برای خدا)
آیه46 سوره مبارکه سباء می فرماید:
قُلْ إِنَّما أَعِظُکُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنی وَ فُرادی... ( ...برای خداوند قیام کنید دوتا دوتا و یکی یکی...)
نکته آخر این که با توجه به آیه مبارکه ای که ابتدای عرایضم آوردم
اگر با اخلاص در راه خداوند قدم برداریم خداوند وعده داده که هدایتمان می کند و خداوند که از وعده اش تخلف نمی کند
نیّت در عمل خیلی خیلی مهم است آن طور که حضرت علی علیه السلام می فرمایند: نیت اساس و شالوده ی هر کار است.
با صدق نیت از خداوند بخواهیم که راهی که وظیفه مان است نشانمان دهد و بتوانیم در آن راه مجاهدت کنیم
و این که
مرز بین مُردن و شهادت خون نیست، خود است و اگر شهید نشویم، می میریم
یا زینب