در مسابقه شیر با آهو، بسیاری از آهوها برنده می شوند.
چون شیر برای غذا می دود ولی آهو برای زندگی.
پس "هدف" مهم تر از "نیاز" است
۲۷ تیر ۹۵ ، ۱۴:۲۷
۰ نظر
1- «جنگ اُحد نقطه مقابل جنگ احزاب است». این گزاره را رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر دانشجویان عنوان کردند. ایشان، هم وضعیت امروز را مشابه جنگ سخت احزاب دانستند که سرانجام آن پیروزی است و هم تصریح کردند نقطه مقابل آن ایمان و عزم پیروز در جنگ احزاب، وضعیت جنگ احد است. وقتی تاریخ را مرور می‌کنیم، با وضعیت شگفت‌انگیزی مواجه می‌شویم. جنگ احد وقتی به میانه می‌رسد، تصور بر پیروزی قطعی است اما ناگهان جنگ مغلوبه می‌شود و دشمن منهزم و در حال فرار، خود را با شبیخون احیا می‌کند و ضربات کاری می‌زند که شهادت امثال جناب حمزه سیدالشهدا از آن جمله است؛ حتی پیامبر و امیرمومنان علیهما‌السلام نیز تا مرز شهادت پیش می‌روند و جراحت‌های شدید می‌بینند. در نقطه مقابل، جنگ احزاب است که آغاز آن بسیار هول‌انگیز است؛ دشمن با چند برابر استعداد نیرو و جمع‌آوری همه احزاب کفر و نفاق منطقه هجوم می‌آورد و محاصره را تنگ می‌کند و از خط دفاعی (خندق) عبور می‌کند... اما سرانجام این جنگ، پیروزی بزرگ در ترازی است که مقدمه پیروزی‌هایی بزرگتر (فتح قلعه خیبر و فتح مکه) می‌شود. چرا چنین می‌شود؟ راز تبدیل و تبدّل پیروزی به ناکامی و «شرایط سخت محاصره و فشار» به «پیروزی» کدام است و ما در این وضعیت دوگانه «احد - احزاب» در کدام موقعیت ایستاده‌ایم؟ آیا جز این است که در این 37 سال هر دو وضعیت را بارها تجربه کرده‌ایم؟
2- وقتی می‌گوییم شرایط امروز، شرایط جنگ احزاب است یعنی چه؟ نقشه و هندسه کلی جنگ احزاب (خندق) کدام است؟ سوره احزاب با یک فرمان به پیامبر(ص) آغاز می‌شود؛ «یا ایها النبی اتّق الله و لا تطع الکافرین و المنافقین». اگر می‌خواهی باتقوا باشی، شرط آن عدم تبعیت از دو گروه کفار و منافقین است. معارضه و مبارزه از همین جا آغاز می‌شود. کفر، عین استکبار و استیلاطلبی و تسلیم‌خواهی است. و نفاق، شعبه پنهان کفر است که گاه به اعتبار خزندگی و پنهانکاری و دورویی، خطرناک‌تر از جبهه کفر عمل می‌کند اما در همان اردوگاه است. موضوع بعدی، یکدلی یا دو دل و مردد و متزلزل بودن است. «ما جعل الله لرجل من قلبین فی جوفه». منافقین که دو قلب برای دو محبت متضاد ندارند، پس در حقیقت آنها با دشمنان هستند. ایمان، میثاق الهی با همه انبیا و اولیاء و پیروان آنهاست که عیار و جوهر آن فقط با آزمون‌های سخت معلوم می‌شود. صدق و کذب ادعای ایمان باید در بوته آزمون سخت معلوم گردد؛ مدینه باید محاصره شود و جان‌ها از ترس بر لب برسد تا مومنان و منافقین و مرجفون و دنیاپرستان از هم متمایز وگرنه، مدینه امن و پرنعمت و صلح که همه را مومن می‌کند. مدینه که به محاصره درآمد، سوءظن و بدگمانی به خدا آغاز شد. پای تهدیدها به میان آمد و با خود زلزله آورد؛ زلزله بالای 8 ریشتر در اعتقاد مدعیان ایمان. «هنالک ابتلی المومنون و زلزلوا زلزالا شدیدا». از تهدیدها، سست عنصری‌ها معلوم شد. آنها که سلامت شخصیت نداشتند و بنیان شخصیت را محکم نکرده بودند با ادبیات مختلف جا زدند و زبان‌درازی کردند.
گروهی گفتند «خدا و رسول او جز وعده دروغ و فریب به ما ندادند» و دیگران قیافه دلسوزها را گرفتند که «ای مردم یثرب (مدینه) این جنگ، جای شما نیست، برگردید» و شماری «گفتند خانه‌های ما بی‌سرپناه است، اجازه بده برگردیم به خانه خویش... اگر کافران بر آنها داخل می‌شدند و پیشنهاد بازگشت به کفر را می‌دادند می‌پذیرفتند حال آن که با خدا پیمان بسته بودند.» بدعهدها با زلزله اعتقادی ناشی از محاصره و تهدیدها، باطن خویش را بیرون ریختند؛ چونان ساختمان محکم‌کاری نشده و سر‌هم‌بندی شده‌ای که با اندک تکانی فرو ریزد.
3- کاروان دشمن هنوز نیامده بود و در راه بود. اما خبر ابهت آن پیشاپیش رسیده بود. مسلمانان در حال حفر خندق بودند که به سنگ بزرگی رسیدند و نتوانستند آن را بشکنند. از پیامبر(ص) استمداد کردند. حضرت 3 بار ضربه زدند و هر 3 بار از سنگ جرقه‌ای برخاست و سپس شکست و فرو ریخت. حضرت تکبیر گفتند و جمعیت تاسی کردند. کار که به سرآمد، از راز تکبیرها سوال کردند. حضرت فرمود در بارقه هر یک از ضربت‌ها، فتح شام و روم، ایران، و یمن را دیدم. بشارت باد بر شما پیروزی! منافقین که از صحنه دور شدند، همین ماجرا را به استهزا گرفتند. «و اذ یقول المنافقون و الذین فی قلوبهم مرض ما وعدنا الله و رسوله الا غرورا» گفتند دلشان خوش است! تا چند روز دیگر پدرشان را در همین مدینه در می‌آورند اما وعده شکست دو ابرقدرت بزرگ دنیا را می‌دهند؛ چه دروغی!... قرآن می‌گوید هم از ترس از مرگ چشمانشان مانند محتضر گرد شد و هم با زبان‌های تلخ و تند به ملامت و سرزنش برخاستند؛ آنها دو ویژگی داشتند «اشحهًْ علی‌الخیر» (شدیدا مال‌پرست بودند) و «لم یومنوا فاحبط الله اعمالهم. هرگز ایمان نیاوردند و خداوند هم اعمال آنها را نابود کرد.»... تهدید و ترس آن هنگام به نهایت رسید که پهلوان حریف از کانال عبور کرد و عربده کشید «کجاست قهرمان شما که یا او را بکشم و به ادعای شما به بهشت برود، و یا او مرا بکشد و به زعم شما من به جهنم بروم؟!» می‌گفت «آن‌قدر فریاد زدم که صدایم گرفت». مرد می‌خواست مرگ را به جان بخرد و با عمرو بن عبد ود گلاویز شود؛ دیو تنومندی که با کسی نجنگیده بود مگر او را از پا درآورده بود.
4- مسلمان باشی یا کافر، واقعیت تاریخ است؛ مردی جوان برخاست و 3 بار به دعوت پیامبر(ص) لبیک گفت؛ گفت «من می‌توانم» و نه «نمی‌توانم». ورق برگشت آنجا که علی بن‌ابیطالب علیه‌السلام بهنگام تشخیص دارد و پای کار آمد. «و لمّا رای المومنون الاحزاب قالوا هذا ما وعدنا الله و رسوله و صدق‌الله و رسوله و مازادهم الا ایمانا و تسلیما». پیروزی از چنین باوری جوشید تا یک ضربت آن روز، برتر از عبادت جن و انس تا پایان تاریخ شود؛ پیامبر همان لحظه که علی(ع) به جنگ عمرو می‌رفت، فرمود «امروز تمام ایمان در برابر تمام کفر به صحنه آمده است». آن یک ضربت کافی بود که جنگ آغاز نشده، مغلوبه شود و امیرمومنان، جبهه اسلام را از جنگ بی‌نیاز سازد. «و ردالله الذین کفروا بغیظهم لم ینالو خیرا. و کفی الله المومنین القتال... خداوند کافران را بی‌هیچ دستاوردی و با خشم تمام بازگرداند و مومنان را از جنگ کفایت کرد.» در زیارت امیرمومنان می‌خوانیم «السلام علیک یا من کفی الله المومنین القتال به یوم الاحزاب». ویژگی این کفایت‌کنندگان و تهدیدزدایان چیست؟ «من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه...»؛ صادق الوعدهایی که دودل و مردد و متزلزل نبودند. پای عهد ماندند چون پایبند هیچ تعلق دیگری در دنیا نبودند.
5- وقتی این عقبه سخت سپری شد و مومنان با عزت و پیروزی از تنگنای جنگ احزاب گذشتند، پیامبر(ص) بشارتی داد که به شهادت تاریخ اتفاق افتاد. فرمود «الان نغزوهم و لایغزوننا». از امروز ما به آنها حمله می‌بریم و می‌جنگیم و آنها قدرت جنگ با ما را نخواهند داشت... این روند، را مقایسه کنید با ماجرای پیروزی بزرگ روز احد که در سرانجام کار از دست رفت؛ «نقطه مقابل[ایستادگی جنگ جنگ احزاب] آن مطلبی است که در جلسه کارگزاران نظام گفتم... روز جنگ احد عده‌ای نتوانستند مقاومت کنند، میدان را رها کردند، پیروزی را تبدیل به شکست کردند. غفلت یا دنیا‌طلبی و کوته‌بینی عده‌ای، همان پیروزی را تبدیل به شکست کرد... عدم رعایت تقوا این جوری است.»
مشابه همین تعبیر را رهبر انقلاب 16 مرداد 90 در دیدار مسئولان نظام (مقارن با دولت دهم) فرمودند: «در قضیه جنگ احد یک عده مأموریت‌ها را فراموش کردند، تنگه را رها کردند رفتند سراغ غنیمت جمع کردن؛ دشمن هم توانست نیروهای اسلام را دور بزند، بیفتد به جانشان، تعدادی از آنها را بکشد، مفهوم کند... جان مبارک پیغمبر به خطر افتاد... ما یک جاهایی طبق وظیفه عمل نکردیم؛ مراقبت‌هایی را که باید انجام بدهیم، انجام ندادیم؛ یک جاهایی دل‌بستگی‌های خودمان را زیر پا نگذاشتیم، به مشاجرات و رفاه‌طلبی سرگرم شدیم، به منش‌های اشرافی سرگرم شدیم؛ اینها ضعف است؟ وقتی من و شما زندگی‌مان را زندگی رفاه‌طلبانه و اشرافی قرار بدهیم، مردم از ما یاد می‌گیرند... این کارها خطر دارد. روش انقلاب و انقلابیون به تبع آموزش اسلام، اعراض از زندگی رفاه‌طلبانه برای خود بود. برای مردم هرچه می‌توانید رفاه ایجاد کنید، هرچه می‌توانید درآمد ملی و ثروت کشور را زیاد کنید اما خودتان نه. مسئولین لااقل تا وقتی مسئولند به زندگی رفاه‌طلبی رو نکنند. غفلت از روحیه جهادی و ایثار، غفلت از تهاجم فرهنگی دشمن، غفلت از در کمین بودن دشمن و نفوذ در فضای رسانه‌های کشور، بی‌مبالاتی نسبت به حفظ بیت‌المال، اینها گناهان ماست، اینها نقاط ضعف ماست.» معظم‌له همچنین در دیدار اخیر اساتید دانشگاه‌ها نسبت به بازسازی الگوی ظالمانه سرمایه‌داری و ایجاد وال‌استریت ایرانی با شکاف میان فقیر و غنی هشدار دادند.
6- می‌گویند چیزی که تو را نکشد، قدرتمندت می‌کند. دشمنی‌های 37 ساله استکبار نه‌تنها ما را از پا در نیاورد بلکه وادار به تکاپو و تحرک و خلاقیت و اراده و قدرتمند شدن و پیش رفتن کرد. برای پیشرفت توأم با عزت و استقلال، لاجرم باید جور خباثت و ملامت دشمن را کشید. به قول سعدی «جور دشمن چه کند، گر نکشد طالب دوست- گنج و مار و گل و خار و غم و شادی به همند». خباثت‌های دشمن هرچند به قصد عقده‌گشایی بود اما برای ملت ما به سان واکسن عمل کرد و ما را به میزان بسیار بالایی آسیب‌ناپذیر ساخت. از این حیث برآورد جمیع شرایط، حکایت از پیروزی ملت ما در جنگ احزاب فعلی می‌کند. از دفاع مقدس 8 ساله تا دفاع استراتژیک و پیروز در عراق و سوریه (در مقابل جنگ نیابتی دشمن)، شیردلانی در میانه میدان سینه سپر کرده‌اند و شعارشان شعار امیرمؤمنان است؛ «فقمت بالامرحین فشلوا... هنگامی برای اقامه امر خدا قیام کردم که دیگران فشل بودند؛ خود را آن هنگام که دیگران خویش را پنهان می‌کردند، نمایاندم؛ سخن گفتم هنگام عجز دیگران از سخن گفتن؛ هنگامی که دیگران زمینگیر بودند به نور الهی پیش رفتم و عبور کردم.» (خطبه 37 نهج‌البلاغه)
اما در اینجا یک تنگه مهم و راهبردی وجود دارد که اگر غفلت شود جنگ را مغلوبه می‌کند. آن تنگه، تنگه اشرافی‌گری و غنیمت‌طلبی و امتیازخواهی برخی مدیران است که هرچند کم‌شمار و در اقلیتند اما خاصیت «آلوده‌سازی»، «عفونی‌کردن» و «فاسدسازی موقعیت» و «ناامید کردن مردم در عین ایجاد ترس و تزلزل در آنها نسبت به دشمن» را دارند؛ هم با نگاه طعمه انگارانه به مدیریت، ویژه‌خواری می‌کنند و هم افکار عمومی را از آمریکا می‌ترسانند. نوک کوه یخ فساد و خیانت این جماعت در ماجرای حقوق‌های نجومی پدیدار شد اما ریل‌گذاری مفسدانه این جماعت اشراف مترف و مفسد، عمیق‌تر از اینهاست. اکنون که مطالبه بیت‌المال از مدیران اشرافی تبدیل به گفتمان افکار عمومی شده، دست‌هایی در تلاشند بی‌آبرویی این جماعت فرومایه را به آبروی نظام گره بزنند و مصلحت(!؟) را در مسکوت گذاشتن ماجرا و خراب نکردن روحیه مردم القا کنند. حقیقت اما این است که مبارزه با این ویژه‌خواران مفت‌خور، عین آبرو و اعتبار نظام و نشانه سلامت جمهوری اسلامی است. البته نبرد عدالت با تبعیض‌طلبان خودی‌نما، سخت‌ترین جنگ‌ها و در عین حال ناگزیرترین و اولویت‌دارترین آنهاست؛ که آنان معبرگشایان نفوذ و شبیخون ویرانگر دشمنند.
محمد ایمانی
2- وقتی می‌گوییم شرایط امروز، شرایط جنگ احزاب است یعنی چه؟ نقشه و هندسه کلی جنگ احزاب (خندق) کدام است؟ سوره احزاب با یک فرمان به پیامبر(ص) آغاز می‌شود؛ «یا ایها النبی اتّق الله و لا تطع الکافرین و المنافقین». اگر می‌خواهی باتقوا باشی، شرط آن عدم تبعیت از دو گروه کفار و منافقین است. معارضه و مبارزه از همین جا آغاز می‌شود. کفر، عین استکبار و استیلاطلبی و تسلیم‌خواهی است. و نفاق، شعبه پنهان کفر است که گاه به اعتبار خزندگی و پنهانکاری و دورویی، خطرناک‌تر از جبهه کفر عمل می‌کند اما در همان اردوگاه است. موضوع بعدی، یکدلی یا دو دل و مردد و متزلزل بودن است. «ما جعل الله لرجل من قلبین فی جوفه». منافقین که دو قلب برای دو محبت متضاد ندارند، پس در حقیقت آنها با دشمنان هستند. ایمان، میثاق الهی با همه انبیا و اولیاء و پیروان آنهاست که عیار و جوهر آن فقط با آزمون‌های سخت معلوم می‌شود. صدق و کذب ادعای ایمان باید در بوته آزمون سخت معلوم گردد؛ مدینه باید محاصره شود و جان‌ها از ترس بر لب برسد تا مومنان و منافقین و مرجفون و دنیاپرستان از هم متمایز وگرنه، مدینه امن و پرنعمت و صلح که همه را مومن می‌کند. مدینه که به محاصره درآمد، سوءظن و بدگمانی به خدا آغاز شد. پای تهدیدها به میان آمد و با خود زلزله آورد؛ زلزله بالای 8 ریشتر در اعتقاد مدعیان ایمان. «هنالک ابتلی المومنون و زلزلوا زلزالا شدیدا». از تهدیدها، سست عنصری‌ها معلوم شد. آنها که سلامت شخصیت نداشتند و بنیان شخصیت را محکم نکرده بودند با ادبیات مختلف جا زدند و زبان‌درازی کردند.
گروهی گفتند «خدا و رسول او جز وعده دروغ و فریب به ما ندادند» و دیگران قیافه دلسوزها را گرفتند که «ای مردم یثرب (مدینه) این جنگ، جای شما نیست، برگردید» و شماری «گفتند خانه‌های ما بی‌سرپناه است، اجازه بده برگردیم به خانه خویش... اگر کافران بر آنها داخل می‌شدند و پیشنهاد بازگشت به کفر را می‌دادند می‌پذیرفتند حال آن که با خدا پیمان بسته بودند.» بدعهدها با زلزله اعتقادی ناشی از محاصره و تهدیدها، باطن خویش را بیرون ریختند؛ چونان ساختمان محکم‌کاری نشده و سر‌هم‌بندی شده‌ای که با اندک تکانی فرو ریزد.
3- کاروان دشمن هنوز نیامده بود و در راه بود. اما خبر ابهت آن پیشاپیش رسیده بود. مسلمانان در حال حفر خندق بودند که به سنگ بزرگی رسیدند و نتوانستند آن را بشکنند. از پیامبر(ص) استمداد کردند. حضرت 3 بار ضربه زدند و هر 3 بار از سنگ جرقه‌ای برخاست و سپس شکست و فرو ریخت. حضرت تکبیر گفتند و جمعیت تاسی کردند. کار که به سرآمد، از راز تکبیرها سوال کردند. حضرت فرمود در بارقه هر یک از ضربت‌ها، فتح شام و روم، ایران، و یمن را دیدم. بشارت باد بر شما پیروزی! منافقین که از صحنه دور شدند، همین ماجرا را به استهزا گرفتند. «و اذ یقول المنافقون و الذین فی قلوبهم مرض ما وعدنا الله و رسوله الا غرورا» گفتند دلشان خوش است! تا چند روز دیگر پدرشان را در همین مدینه در می‌آورند اما وعده شکست دو ابرقدرت بزرگ دنیا را می‌دهند؛ چه دروغی!... قرآن می‌گوید هم از ترس از مرگ چشمانشان مانند محتضر گرد شد و هم با زبان‌های تلخ و تند به ملامت و سرزنش برخاستند؛ آنها دو ویژگی داشتند «اشحهًْ علی‌الخیر» (شدیدا مال‌پرست بودند) و «لم یومنوا فاحبط الله اعمالهم. هرگز ایمان نیاوردند و خداوند هم اعمال آنها را نابود کرد.»... تهدید و ترس آن هنگام به نهایت رسید که پهلوان حریف از کانال عبور کرد و عربده کشید «کجاست قهرمان شما که یا او را بکشم و به ادعای شما به بهشت برود، و یا او مرا بکشد و به زعم شما من به جهنم بروم؟!» می‌گفت «آن‌قدر فریاد زدم که صدایم گرفت». مرد می‌خواست مرگ را به جان بخرد و با عمرو بن عبد ود گلاویز شود؛ دیو تنومندی که با کسی نجنگیده بود مگر او را از پا درآورده بود.
4- مسلمان باشی یا کافر، واقعیت تاریخ است؛ مردی جوان برخاست و 3 بار به دعوت پیامبر(ص) لبیک گفت؛ گفت «من می‌توانم» و نه «نمی‌توانم». ورق برگشت آنجا که علی بن‌ابیطالب علیه‌السلام بهنگام تشخیص دارد و پای کار آمد. «و لمّا رای المومنون الاحزاب قالوا هذا ما وعدنا الله و رسوله و صدق‌الله و رسوله و مازادهم الا ایمانا و تسلیما». پیروزی از چنین باوری جوشید تا یک ضربت آن روز، برتر از عبادت جن و انس تا پایان تاریخ شود؛ پیامبر همان لحظه که علی(ع) به جنگ عمرو می‌رفت، فرمود «امروز تمام ایمان در برابر تمام کفر به صحنه آمده است». آن یک ضربت کافی بود که جنگ آغاز نشده، مغلوبه شود و امیرمومنان، جبهه اسلام را از جنگ بی‌نیاز سازد. «و ردالله الذین کفروا بغیظهم لم ینالو خیرا. و کفی الله المومنین القتال... خداوند کافران را بی‌هیچ دستاوردی و با خشم تمام بازگرداند و مومنان را از جنگ کفایت کرد.» در زیارت امیرمومنان می‌خوانیم «السلام علیک یا من کفی الله المومنین القتال به یوم الاحزاب». ویژگی این کفایت‌کنندگان و تهدیدزدایان چیست؟ «من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه...»؛ صادق الوعدهایی که دودل و مردد و متزلزل نبودند. پای عهد ماندند چون پایبند هیچ تعلق دیگری در دنیا نبودند.
5- وقتی این عقبه سخت سپری شد و مومنان با عزت و پیروزی از تنگنای جنگ احزاب گذشتند، پیامبر(ص) بشارتی داد که به شهادت تاریخ اتفاق افتاد. فرمود «الان نغزوهم و لایغزوننا». از امروز ما به آنها حمله می‌بریم و می‌جنگیم و آنها قدرت جنگ با ما را نخواهند داشت... این روند، را مقایسه کنید با ماجرای پیروزی بزرگ روز احد که در سرانجام کار از دست رفت؛ «نقطه مقابل[ایستادگی جنگ جنگ احزاب] آن مطلبی است که در جلسه کارگزاران نظام گفتم... روز جنگ احد عده‌ای نتوانستند مقاومت کنند، میدان را رها کردند، پیروزی را تبدیل به شکست کردند. غفلت یا دنیا‌طلبی و کوته‌بینی عده‌ای، همان پیروزی را تبدیل به شکست کرد... عدم رعایت تقوا این جوری است.»
مشابه همین تعبیر را رهبر انقلاب 16 مرداد 90 در دیدار مسئولان نظام (مقارن با دولت دهم) فرمودند: «در قضیه جنگ احد یک عده مأموریت‌ها را فراموش کردند، تنگه را رها کردند رفتند سراغ غنیمت جمع کردن؛ دشمن هم توانست نیروهای اسلام را دور بزند، بیفتد به جانشان، تعدادی از آنها را بکشد، مفهوم کند... جان مبارک پیغمبر به خطر افتاد... ما یک جاهایی طبق وظیفه عمل نکردیم؛ مراقبت‌هایی را که باید انجام بدهیم، انجام ندادیم؛ یک جاهایی دل‌بستگی‌های خودمان را زیر پا نگذاشتیم، به مشاجرات و رفاه‌طلبی سرگرم شدیم، به منش‌های اشرافی سرگرم شدیم؛ اینها ضعف است؟ وقتی من و شما زندگی‌مان را زندگی رفاه‌طلبانه و اشرافی قرار بدهیم، مردم از ما یاد می‌گیرند... این کارها خطر دارد. روش انقلاب و انقلابیون به تبع آموزش اسلام، اعراض از زندگی رفاه‌طلبانه برای خود بود. برای مردم هرچه می‌توانید رفاه ایجاد کنید، هرچه می‌توانید درآمد ملی و ثروت کشور را زیاد کنید اما خودتان نه. مسئولین لااقل تا وقتی مسئولند به زندگی رفاه‌طلبی رو نکنند. غفلت از روحیه جهادی و ایثار، غفلت از تهاجم فرهنگی دشمن، غفلت از در کمین بودن دشمن و نفوذ در فضای رسانه‌های کشور، بی‌مبالاتی نسبت به حفظ بیت‌المال، اینها گناهان ماست، اینها نقاط ضعف ماست.» معظم‌له همچنین در دیدار اخیر اساتید دانشگاه‌ها نسبت به بازسازی الگوی ظالمانه سرمایه‌داری و ایجاد وال‌استریت ایرانی با شکاف میان فقیر و غنی هشدار دادند.
6- می‌گویند چیزی که تو را نکشد، قدرتمندت می‌کند. دشمنی‌های 37 ساله استکبار نه‌تنها ما را از پا در نیاورد بلکه وادار به تکاپو و تحرک و خلاقیت و اراده و قدرتمند شدن و پیش رفتن کرد. برای پیشرفت توأم با عزت و استقلال، لاجرم باید جور خباثت و ملامت دشمن را کشید. به قول سعدی «جور دشمن چه کند، گر نکشد طالب دوست- گنج و مار و گل و خار و غم و شادی به همند». خباثت‌های دشمن هرچند به قصد عقده‌گشایی بود اما برای ملت ما به سان واکسن عمل کرد و ما را به میزان بسیار بالایی آسیب‌ناپذیر ساخت. از این حیث برآورد جمیع شرایط، حکایت از پیروزی ملت ما در جنگ احزاب فعلی می‌کند. از دفاع مقدس 8 ساله تا دفاع استراتژیک و پیروز در عراق و سوریه (در مقابل جنگ نیابتی دشمن)، شیردلانی در میانه میدان سینه سپر کرده‌اند و شعارشان شعار امیرمؤمنان است؛ «فقمت بالامرحین فشلوا... هنگامی برای اقامه امر خدا قیام کردم که دیگران فشل بودند؛ خود را آن هنگام که دیگران خویش را پنهان می‌کردند، نمایاندم؛ سخن گفتم هنگام عجز دیگران از سخن گفتن؛ هنگامی که دیگران زمینگیر بودند به نور الهی پیش رفتم و عبور کردم.» (خطبه 37 نهج‌البلاغه)
اما در اینجا یک تنگه مهم و راهبردی وجود دارد که اگر غفلت شود جنگ را مغلوبه می‌کند. آن تنگه، تنگه اشرافی‌گری و غنیمت‌طلبی و امتیازخواهی برخی مدیران است که هرچند کم‌شمار و در اقلیتند اما خاصیت «آلوده‌سازی»، «عفونی‌کردن» و «فاسدسازی موقعیت» و «ناامید کردن مردم در عین ایجاد ترس و تزلزل در آنها نسبت به دشمن» را دارند؛ هم با نگاه طعمه انگارانه به مدیریت، ویژه‌خواری می‌کنند و هم افکار عمومی را از آمریکا می‌ترسانند. نوک کوه یخ فساد و خیانت این جماعت در ماجرای حقوق‌های نجومی پدیدار شد اما ریل‌گذاری مفسدانه این جماعت اشراف مترف و مفسد، عمیق‌تر از اینهاست. اکنون که مطالبه بیت‌المال از مدیران اشرافی تبدیل به گفتمان افکار عمومی شده، دست‌هایی در تلاشند بی‌آبرویی این جماعت فرومایه را به آبروی نظام گره بزنند و مصلحت(!؟) را در مسکوت گذاشتن ماجرا و خراب نکردن روحیه مردم القا کنند. حقیقت اما این است که مبارزه با این ویژه‌خواران مفت‌خور، عین آبرو و اعتبار نظام و نشانه سلامت جمهوری اسلامی است. البته نبرد عدالت با تبعیض‌طلبان خودی‌نما، سخت‌ترین جنگ‌ها و در عین حال ناگزیرترین و اولویت‌دارترین آنهاست؛ که آنان معبرگشایان نفوذ و شبیخون ویرانگر دشمنند.
محمد ایمانی
یادداشت روز روزنامه کیهان 95/4/15
۱۵ تیر ۹۵ ، ۱۱:۰۲
۰ نظر
وَ مَنْ یُهاجِرْ فی سَبیلِ اللَّهِ یَجِدْ فِی الْأَرْضِ مُراغَماً کَثیراً وَ سَعَةً وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً إِلَی اللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أَجْرُهُ عَلَی اللَّهِ وَ کانَ اللَّهُ غَفُوراً رَحیماً سوره مبارکه نساء آیه ی 100
و هر کس در راه خدا هجرت کند ( برای جهاد یا تحصیل علم دین یا دنیای لازم ) در روی زمین جایگاه دلخواه فراوان و با وسعت خواهد یافت ( که امور دین خود را تأمین نماید ) ، و کسی که از خانه خود به قصد هجرت به سوی خدا و فرستاده او بیرون رود سپس مرگ او را دریابد حقّا که پاداش او بر عهده خداست ، و خداوند همواره بسیار آمرزنده و مهربان است.
ترجمه آیت الله مشگینی
۱۲ تیر ۹۵ ، ۱۵:۱۴
۰ نظر
پر کن دوباره کِیْل مرا ایها العزیز
آخر کجا روم به کجا ایها العزیز
رو از من شکسته مگردان که سال‌هاست
رو کرده‌ام به سوی شما ایها العزیز
جان را گرفته‌ام به سرِ دست و آمدم
از کوره راه‌های بلا ایها العزیز
۰۹ تیر ۹۵ ، ۱۱:۴۵
۰ نظر
دیدار مسئولان نظام با رهبر انقلاب
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار سران سه قوه، مسئولان و کارگزاران نظام، مدیران ارشد دستگاه‌های مختلف و عناصر فعال سیاسی، اجتماعی و فرهنگی، افزایش توانمندی‌های اساسی را موجب مصونیت و اقتدار ملت و کشور خواندند و افزودند: برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی در حل دو مشکل اساسی رکود و بیکاری، شتاب حرکت برای تحقق اقتصاد مقاومتی را افزون‌تر خواهد کرد.
رهبر انقلاب اسلامی در ابتدای سخنان خود با توصیه به بهره‌گیری هرچه بیشتر از فضای معنوی ماه مبارک رمضان به برخی ادعیه در این ماه شریف اشاره کردند و گفتند: در برخی ادعیه‌ی رمضانی درخواست نجات از گناهانی شده است که اگر خدای نکرده مسئولان به آنها مبتلا شوند، ضرر آن به همه‌ی جامعه و به کشور خواهد رسید.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، بی‌انگیزگی، غفلت، سخت شدن دل، بی‌خیالی و غرور را ازجمله‌ی این گناهان برشمردند و خاطرنشان کردند: اگر مسئولان از خود مراقبت نکنند و مبتلا به این گناهان شوند، مراحل بعدی و خطرناک‌تر، کم آوردن در بزنگاه‌ها، ابتلا به نفاق و تکذیب نعمت‌های الهی است.
ایشان تنها راه رهایی از این گناهان و لغزش‌ها را، تقوا و مراقبت از خویش دانستند.
رهبر انقلاب اسلامی سپس به مسائل روز اشاره کردند و با تأکید بر اینکه کشور در برهه‌ی کنونی، در شرایط حساس و خاصی قرار دارد، افزودند: ازجمله ویژگی‌های مقطع فعلی این است که مسئولان، برخلاف اوایل انقلاب، با ظرفیت‌های عظیم کشور بیشتر آشنا هستند و آگاهی کامل و جامعی نسبت به توانمندی‌ها و امکانات دارند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای گفتند: ویژگی دیگری که موجب حساس بودن مقطع فعلی است، وجود یک دشمنی آشکار خاص با جمهوری اسلامی است که فراتر از اختلافات معمولی میان دولت‌ها است.
ایشان در بیان علت اصلی این دشمنی خاص، جمهوری اسلامی ایران را یک پدیده‌ی بی‌سابقه خواندند و خاطرنشان کردند: نظام اسلامی بر پایه‌ی مبانی فکری و عملی اسلامی با «استکبار، ظلم، تبعیض، و سیاست‌های زورگویانه» مخالف است و با وجود همه‌ی فشارها، قدرت و نفوذ آن روزبه‌روز در منطقه و جهان گسترش و عمق یافته و به‌عنوان یک قدرت رو به ظهور جدید، منافع ظالمانه‌ی قدرت‌های استکباری را به چالش کشیده است.
رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: باید طراحی و نقشه‌ی دشمن را شناخته و برای مقابله با آن، طراحی کلان و مصونیت‌بخشی داشته باشیم که برنامه‌های اجرایی نیز در چارچوب این طراحی کلان معنا پیدا خواهند کرد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای افزودند: طراحی و نقشه‌ی دشمن، از بین بردن توانمندی‌های جمهوری اسلامی و اگر نتواند، جلوگیری از رشد این توانمندی‌ها است.
ایشان با تأکید بر اینکه تنها راه مقابله با طراحی دشمن، استفاده‌ی صحیح و مناسب از ظرفیت‌ها و افزایش روزافزون قدرت و اقتدار کشور است، به بیان توانمندی‌های اصلی و اساسی کشور پرداختند.
«ایمان اسلامی» اولین توانمندی بود که رهبر انقلاب اسلامی به آن اشاره کردند و گفتند: طرف مقابل از همه‌ی امکانات خود به‌ویژه فضای مجازی استفاده می‌کند تا ایمان اسلامی نسل جوان و نسل‌های بعدی را متزلزل کند؛ بنابراین باید برای حفظ و عمق‌بخشی به ایمان اسلامی در جامعه به‌عنوان یکی از زمینه‌های اقتدار، اهتمام ویژه‌ای داشته باشیم.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای «پیشرفت‌های علمی» را دومین توانمندی اساسی کشور خواندند و با تأکید بر اینکه طرف مقابل به‌شدت مخالف پیشرفت علمی است و برای متوقف کردن آن به ترور دانشمندان کشور نیز متوسل شده است افزودند: آنها برای مقابله با پیشرفت علمی حتی از ابزارهای خباثت‌آمیز و ممنوع همچون بدافزارها و ویروس‌های اینترنتی استفاده کردند که می‌توانستیم برای این جنایت، گریبان آنها را در دادگاه‌های بین‌المللی بگیریم که متأسفانه این کار انجام نشد.
ایشان خاطرنشان کردند: یکی از دلایل عمده‌ی فشار بر بخش هسته‌ای، مخالفت با پیشرفت علمی کشور است و خودشان هم می‌دانند که ادعای تلاش برای دستیابی به بمب هسته‌ای، یک دروغ آشکار است.
رهبر انقلاب اسلامی «توانمندی اقتصادی» و «توانمندی دفاعی بازدارنده» را از دیگر عوامل اقتدار کشور دانستند و با تأکید بر افزایش این توانمندی‌ها گفتند: توانمندی سیاسی ملی به‌معنای وحدت و انسجام ملی باید حفظ شود و با وجود اختلاف‌ها و سلایق گوناگون سیاسی که اشکالی هم ندارد، در مبانی حرکت نظام، اختلافی در بین مردم به وجود نیاید.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای خاطرنشان کردند: به لطف الهی امروز این انسجام و وحدت ملی نسبت به مبانی نظام وجود دارد و قاطبه‌ی مردم به انقلاب، مظاهر انقلاب، یادگارهای انقلاب و نام و یاد امام (رحمه‌الله) علاقه‌مند هستند.
ایشان «جمعیت جوان کشور» را از دیگر توانمندی‌های اساسی برشمردند و افزودند: جمعیت جوان نعمت بسیار بزرگ و مهمی است و مسئولان دولتی باید با برنامه‌ریزی صحیح در جهت افزایش جمعیت جوان کشور حرکت کنند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بعد از تأکید بر افزایش توانمندی‌های شش‌گانه‌ی اساسی کشور برای مقابله با طراحی دشمن، خاطرنشان کردند: دشمن عبارت است از «شبکه‌ی استکبار» که در رأس آن دولت آمریکا قرار دارد و همچنین «شبکه‌ی صهیونیستی» که مظهر آن رژیم جعلی صهیونیستی است.
ایشان با اشاره به اینکه طرف مقابل به‌هیچ‌وجه دشمنی خود را پنهان نمی‌کند، گفتند: سخن چند روز پیش وزیر امور خارجه در جلسه‌ی علنی مجلس مبنی بر اینکه ذات آمریکا تغییری نکرده، سخن کاملاً درستی است، ذات آمریکای کنونی همان ذات آمریکای دوران ریگان است و هیچ تفاوتی هم میان دموکرات و جمهوری‌خواه وجود ندارد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به یک تصور غلط درخصوص آمریکا اشاره و خاطرنشان کردند: برخی تصور می‌کنند ما می‌توانیم با آمریکا کنار بیاییم و مشکلات خود را حل کنیم درحالی‌که این تصور نادرست، و یک توهم است.
ایشان با تأکید بر اینکه از لحاظ منطقی، هیچ‌گاه جمهوری اسلامی ایران مورد محبت دولت آمریکا قرار نخواهد گرفت، گفتند: رفتار آمریکایی‌ها همواره خباثت‌آمیز و همراه با عناد بوده است؛ بنابراین تصور اینکه مسائل ایران و آمریکا سوءتفاهم است و از طریق مذاکره و به شیوه‌ی «پنجاه-پنجاه» قابل حل است، تصوری غیر واقعی و غلط است.
رهبر انقلاب اسلامی افزودند: مسئله‌ی اصلی آمریکایی‌ها، موجودیت جمهوری اسلامی ایران است که با مذاکره و رابطه حل نمی‌شود زیرا قدرت و استقلال ناشی از اسلام برای استکبار غیر قابل قبول است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر اینکه از دیدگاه آمریکا، مصالحه به‌معنای تنزل از مواضع و اصول است، خاطرنشان کردند: این تنزل پایانی ندارد همان‌گونه که اکنون بعد از موضوع هسته‌ای، موضوع موشکی را پیش کشیده‌اند، بعد از موشک، نوبت به حقوق بشر می‌رسد، بعد از حقوق بشر، موضوع شورای نگهبان، سپس موضوع ولایت فقیه و در نهایت قانون اساسی و حاکمیت اسلام مطرح خواهد شد؛ بنابراین تصور اینکه جمهوری اسلامی می‌تواند با آمریکایی‌ها به مصالحه برسد، تصور نادرستی است.
رهبر انقلاب اسلامی به یک تصور غلط دیگر نیز اشاره کردند و افزودند: برخی تصور می‌کنند که علت خصومت آمریکا با ایران، تحریک‌ها و ستیزه‌گری جمهوری اسلامی است درحالی‌که آنها بودند که از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی، با بدگویی، تحریم، طلبکاری و پناه دادن به دشمن ملت ایران، بنای دشمنی و ستیزه را گذاشتند.
رهبر انقلاب اسلامی، تقویت «مصونیت و اقتدار کشور» را علاج واقعی همه‌ی دشمنی‌های مستکبران خواندند و تأکید کردند: براساس فرمان صریح قرآن باید هرچه می‌توانیم قوت و قدرت «ایمانی، اقتصادی، دفاعی، علمی، سیاسی و جمعیتی» خود را افزایش دهیم.
ایشان با فراخوان مسئولان همه‌ی دستگاه‌ها به ادای کامل وظایف خود در روند افزایش توان و «مصونیت ملی»، به مسئولان وزارتخانه‌ها و دستگاه‌های مرتبط با توان علمی کشور توصیه کردند خود را از حواشی دور نگه دارند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر ضرورت حمایت از جوانان معتقد و انقلابی به‌عنوان یکی از توانمندی‌های کشور، افزودند: همان‌گونه که صریح و آشکارا گفتم همواره از جوانان مؤمن انقلابی دفاع می‌کنم و به آنها ارادت دارم.
رهبر انقلاب اسلامی سخنان خود در جمع مسئولان و مدیران ارشد نظام را با بیان تذکراتی مهم در دو زمینه‌ی اقتصاد و برجام ادامه دادند.
ایشان رکود و بیکاری را دو مشکل عمده‌ی کشور دانستند و خاطرنشان کردند: این مشکلات بیشتر از اینکه ناشی از تحریم‌ها باشد، متوجه سیاست‌ها و برنامه‌های دولت فعلی، دولت سابق و دولت اسبق است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیان برخی راهکارها برای حل این دو مشکل، توجه به صنایع کوچک و متوسط را ضروری خواندند و افزودند: احیای این‌گونه صنایع، از بنیان‌های اقتصاد مقاومتی است و می‌تواند تا حد زیادی باعث تحرک اقتصادی و ایجاد اشتغال شود.
رهبر انقلاب اولویت‌بندی کارها را بسیار مهم خواندند و خاطرنشان کردند: طبیعی است که هر یک از وزیران محترم مشکلات خود را مهم‌تر بداند و برای جذب منابع بیشتر تلاش کند اما دولت باید با اولویت‌بندی واقعی، حرکت اقتصادی را شتاب دهد.
ایشان با ابراز امیدواری درباره‌ی عینی شدن نتایج فعالیت‌های دولت در زمینه‌ی اقتصاد مقاومتی، حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان را دارای اولویت کامل و در حل دو مشکل عمده‌ی رکود و بیکاری مؤثر خواندند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، جذب و هدایت سرمایه‌ها و منابع خارجی به زمینه‌های مورد نیاز کشور را نیز مهم برشمردند و خاطرنشان کردند: در این عرصه نیز باید با اولویت‌بندی عمل کرد.
جلوگیری از واردات کالاهایی که مشابه داخلی دارند و یا مورد نیاز کشور نیستند، تبدیل تجهیزات فرسوده‌ی صنایع، توجه کامل به بخش کشاورزی و تمرکز و سرمایه‌گذاری برای تولید و صادرات فرآورده‌های نفتی به‌جای خام‌فروشی از دیگر توصیه‌های رهبر انقلاب به مسئولان بود.
ایشان افزودند: افزایش تولید و صادرات نفت، نیاز کشور است اما در کشوری که دارای بزرگ‌ترین ذخائر گازی و نفتی جهان است، واردات بنزین نباید انجام شود و مسئولان برای رفع این مشکل باید برنامه‌ریزی و اقدام کنند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در نقد دیدگاهی که معتقد است منابع لازم برای تحقق اقتصاد مقاومتی وجود ندارد، افزودند: سپرده‌های ارزی و ریالی مردم در بانک‌ها، رقم بسیار بالایی است؛ با افزایش «تسهیلات و مشوق‌های قانونی»، این منابع را به سمت شتاب یافتن روند اقتصاد مقاومتی هدایت کنید.
مسئله‌ی برجام و ارزیابی میزان پایبندی طرف‌های مقابل به تعهداتشان، آخرین بخش از سخنان مهم رهبر انقلاب اسلامی در جمع مسئولان و کارگزاران نظام بود.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، نظرات هر دو گروه موافقان و مخالفان برجام را مبالغه‌آمیز خواندند و گفتند: هم افرادی که از برجام تمجید می‌کنند و هم مخالفان و منتقدان آن، در بیان نظرات خود گاهی مبالغه و اغراق می‌کنند، درحالی‌که برجام هم «نقاط مثبت و محسّنات» دارد و هم «نقاط ضعف و معایب».
رهبر انقلاب افزودند: محسّنات برجام همان مواردی بود که جمهوری اسلامی را به روی آوردن به مذاکرات ترغیب کرد که البته خیلی از آن محسّنات تأمین نشد.
ایشان در اشاره به معایب برجام خاطرنشان کردند: این معایب مواردی است که ما همیشه از آن بیمناک بودیم و تکرار می‌کردیم که طرف مقابل، طرف بدعهد و بدذاتی است که دبّه در می‌آورد و زیر قول خود می‌زند.
ایشان افزودند: در برجام خُلَل و فُرَج‌هایی وجود دارد که اگر بسته می‌شد، معایب، کمتر یا منتفی می‌شدند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تجلیل از تلاش فراوان و سخت مذاکره‌کنندگان هسته‌ای، تأکید کردند: آنچه که درخصوص برجام می‌گوییم، مطلقاً ناظر به زحمات و تلاش‌های این برادران عزیز نیست، بلکه ارزیابی عملکرد طرف مقابل است.
رهبر انقلاب با اشاره به زوایای پرابهام سند برجام که زمینه‌ی سوءاستفاده‌ی طرف‌های مقابل را فراهم کرده است تأکید کردند: جمهوری اسلامی ابتدائاً برجام را نقض نخواهد کرد، زیرا وفای به عهد، دستور قرآنی است اما اگر تهدید نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا مبنی بر پاره کردن برجام عملی شود، جمهوری اسلامی برجام را آتش خواهد زد که این کار هم دستوری قرآنی درباره‌ی نقض عهد متقابل است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ادامه به تشریح مصادیقی از عمل نکردن آمریکا به تعهدات خود پرداختند و خاطرنشان کردند: وظیفه‌ی طرف مقابل، برطرف کردن تحریم‌ها بود اما به این وظیفه عمل نکرده یعنی بخشی از تحریم‌ها را به‌نحوی برداشته اما در عمل تحریم‌ها برداشته نشده است.
رهبر انقلاب خاطرنشان کردند: آمریکایی‌ها تحریم‌های اولیه را به‌طور کامل حفظ کرده‌اند که این مسئله بر تحریم‌های ثانویه نیز که قرار بود برطرف شود اثر می‌گذارد.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: دست‌اندرکاران به این واقعیات توجه و دقت کنند و این حرف را تکرار نکنند که تحریم‌ها برداشته شده است.
ایشان با اشاره به حل نشدن مشکل معاملات با بانک‌های خارجی، افزودند: مقامات دولت آمریکا در زبان و بخشنامه می‌گویند که مانعی برای معاملات بانکی با ایران وجود ندارد اما در عمل کاری می‌کنند که بانک‌ها جرئت معامله با ایران را نداشته باشند.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، سخنان اخیر یک مقام مسئول آمریکایی را مبنی بر اینکه «ما نمی‌گذاریم ایران راحت باشد»، نمونه‌ای از همین رفتار دوگانه دانستند و گفتند: طرف آمریکایی این گناه و تخلف بزرگ را در مانع‌تراشی برای تعامل بانک‌های خارجی با ایران انجام داده و کسی نباید کار آمریکایی‌ها را توجیه کند.
«بیمه‌ی نفتکش‌ها» موضوع مهم دیگری بود که رهبر انقلاب، جزئیاتی از تخلف و بدعهدی آمریکا درخصوص آن را بیان و خاطرنشان کردند: البته آنها در سقف محدودی این بیمه را قبول کرده‌اند اما ساختارهای بزرگ بیمه وارد این موضوع نمی‌شوند زیرا آمریکایی‌ها در آن ساختارها عضو هستند و مانع‌تراشی می‌کنند.
ایشان با اشاره به انجام کامل تعهدات جمهوری اسلامی افزودند: ما پیش‌پرداخت‌ها و تعهدات خود را پی‌درپی انجام دادیم و غنی‌سازی ۲۰ درصد، فردو و اراک را تعطیل کردیم، اما طرف مقابل همچنان متوقع است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای خطاب به رئیس سازمان انرژی اتمی کشور تأکید کردند: توقعات طرف مقابل را در زمینه‌ی «الیاف کربنِ دارای کاربرد در ساخت سانتریفیوژها» و درخصوص «اندازه‌گیری ۳۰۰ کیلو مواد هسته‌ای» مطلقاً قبول نکنید و زیر بار آنها نروید.
رهبر انقلاب با اشاره به پول‌های بلوکه‌شده‌ی کشورمان در خارج گفتند: امروز دسترسی به درآمدهای نفتی کشور کاری دشوار و هزینه‌دار است و پول‌هایی هم که در بانک‌های دیگر کشورها داریم، هنوز به جمهوری اسلامی برنگشته است چرا که این پول‌ها به دلار است و انتقال آنها به دلیل دشمنی و بدعهدی آمریکا قفل شده است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در ادامه‌ی سخنانشان صنعت هسته‌ای را صنعتی راهبردی خواندند که باید بدون لطمه باقی بماند و توسعه یابد.
ایشان با اشاره به تأثیر محسوس صنعت هسته‌ای در مصونیت‌بخشی و افزایش امنیت کشور تأکید کردند: قابلیت‌های این صنعت، نیروی انسانی توانای آن و امکان رسیدن آن به وضعیت قبلی باید مورد مراقبت قرار گیرد و حفظ شود.
رهبر انقلاب افزودند: خوشبختانه قابلیت بازگشت به وضع قبلی حفظ شده و ما می‌توانیم در شرایطی که لازم بدانیم با سانتریفیوژهای نسل جدید در کمتر از یک‌سال‌ونیم به ۱۰۰ هزار سو دست یابیم؛ بنابراین طرف مقابل خیال نکند که دست ما بسته است.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با تأکید بر مقابله‌ی جدی با هرگونه کارشکنی آمریکا خطاب به مسئولان تأکید کردند: حق گرفتنی است آن هم از گرگی مثل آمریکا که باید حق را از دهانش بیرون کشید.
رهبر انقلاب با ابراز خرسندی از سخنان رئیس‌جمهور و وزیر خارجه مبنی بر مقابله با مانع‌تراشی‌های آمریکا خاطرنشان کردند: برای مقابله با جفاها و اقدامات طرف مقابل باید توانایی‌های خود را حفظ کنیم.
ایشان دستیابی ایران به غنی‌سازی ۲۰ درصد و ساخت سانتریفیوژهای پیشرفته را عوامل اصلی قبول برخی تعهدات از جانب آمریکا دانستند و تأکید کردند: اگر اقتدار علمی و فناوری ایران نبود آمریکایی‌ها قطعاً همین وضع فعلی را هم قبول نمی‌کردند؛ بنابراین باید این اقتدار هرچه بیشتر افزایش یابد.
رهبر انقلاب در آخرین نکته‌ی بخش هسته‌ای سخنان خود در جمع مسئولان و کارگزاران نظام گفتند: از هیأت نظارت بر اجرای برجام توقع داریم با دقت و مراقبت افزون‌تر در هر نقطه‌ای که طرف مقابل بد عمل می‌کند یا به فکر خیانت است بایستد و از منافع ملت دفاع نماید.
۲۶ خرداد ۹۵ ، ۱۱:۴۹
۰ نظر